Afgelopen vrijdag studeerden er 12 mensen af van de beroepsopleiding psychosynthese. Een dag van vieren en afscheid nemen. Ik was de afgelopen drie jaar nauw betrokken bij deze groep, onder andere als mentor. Het was een mooie dag met persoonlijke presentaties, verstilling, evaluaties, verbondenheid, een lach en een traan.

Ik kon niet anders dan aan mijn eigen afronding van de opleiding denken. Het blije gevoel van het behalen van mijn diploma en tegelijkertijd de realisatie dat er een einde komt aan het samenzijn met een bijzondere groep mensen. Je trekt een aantal jaar intensief met mensen op waarmee je je innerlijke wereld deelt, op een manier die je niet snel tegenkomt in je dagelijkse leven. Om psychosynthese therapie te kunnen uitoefenen als vak heb je een gedegen kennis nodig van jezelf. Het persoonlijke proces is daarom ook een belangrijk onderdeel van de opleiding, want je bent tenslotte zelf het instrument waarmee je werkt. Doordat je samen als groep jezelf en elkaar steeds weer op verschillende manieren tegenkomt en wat je tegenkomt bespreekbaar maakt, ontstaat er een diepgaande verbinding. Hier afscheid van nemen, van een plek waar je licht en je schaduw gezien en gehoord mogen worden, gaat niet vanzelf. Gelukkig is er na de opleiding zoiets als
intervisie of supervisie waar je je bij kunt aansluiten, maar de groep waar je jaren lief en leed mee gedeeld hebt stopt.

Psychosynthese therapeut: jij bent het belangrijkste instrument

Als trainer en mentor weet ik dat het optrekken met een groep mensen die zich met psychosynthese bezig houden iets magisch heeft. Ik ga toch houden van de mensen waarmee ik werk en lief en leed deel. Ieder persoon heeft iets kostbaars, iets unieks, dat te vinden is de weg zei Martin Buber en meelopen op deze weg van zelfontdekking vind ik na al die jaren nog steeds een voorrecht om te mogen doen. Samen met iemand of een groep ontdekken waar het nu werkelijk om gaat, wat de zin of de essentie is en hier dan ieder op zijn of haar unieke manier zelf op weg te helpen, daar ligt mijn passie. Het groepsproces helpt je bij je leerproces, juist in een groep waar je elkaar kunt ondersteunen, uitdagen, prikkelen en inspireren.

Psychosynthese laat je niet meer los

Ik word er blij van om te zien dat er weer een nieuwe lichting psychosynthese coaches en therapeuten de wereld in gaat en hun eigen unieke weg gaat vinden. Dit kan heel verschillend zijn. Sommige starten een eigen praktijk, of integreren psychsynthese binnen hun huidige therapeutische of coachingspraktijk. Anderen integreren psychosynthese binnen hun huidige werk. Want een ding is zeker, eenmaal in aanraking met psychosynthese kom je er niet meer van los. Het is een manier van naar de wereld kijken, die als je die eenmaal hebt ervaren niet meer loslaat.

Ben je nieuwsgierig of psychosynthese ook bij jou past? Kom dan eens lang op een infoavond en ervaar het zelf. Kijk in de agenda voor de eerst volgende bijeenkomst.