Afgelopen vrijdag was Mia Leijssen aanwezig tijdens het psychosynthese café van het NVPA. Samen met mijn collega Yolande van Wijk hoste ik deze online bijeenkomst met 70 personen waarin de ziel vanaf het eerste moment werd aangesproken.

Tijdens mijn opleiding psychosynthese was het boek Tijd voor de ziel van Mia verplichte literatuur. Dit weekend pak ik het weer eens uit de kast en blader er doorheen. Ik kom langs een passage die ik onderstreept hebt en die ik haar vrijdag ook in iets andere woorden weer hoor zeggen: “De ziel verwijst naar de mystieke dimensie van de menselijke beleving. Het is als het ware het proces waardoor er een verbondenheid wordt ervaren met het grote geheel“. Ze geeft als voorbeeld wat je ervaart als je de schoonheid in de natuur of in een schilderij ziet. Ze beschrijft deze zielservaring als een stromende rivier van levensenergie die je in het hier en nu kunt ervaren in iemands lichaamstaal en gedrag. De ziel is niet iets ver weg, maar juist heel dichtbij en persoonlijk.

Stromende levensenergie

En zo ervaar ik het zelf ook. Als ik in contact ben met mijn ziel dan voel ik een warme stroom door mijn lichaam gaan die licht, stil en tegelijkertijd vol leven is. De tijd lijkt dan te vervagen. En er zijn momenten dat ik er even geen contact mee heb. Dat de levensenergie niet lijkt te stromen. Om deze stroom weer op gang te brengen, vertelt Mia deze vrijdag hoe je hiervoor de 4 elementen kunt gebruiken: aarde, water, vuur, lucht. Door je af te vragen hoe deze 4 elementen in jezelf werken en een te veel of te weinig weer in balans te brengen, maak je weer ruimte in jezelf voor de ziel. Een taal die mijn hart en ziel verstaan. De natuur, en het werken met de elementen zijn mij bekend en zo eigen dat ik niet altijd meer stil sta bij de rijkdom hiervan.

Als ik afgelopen vrijdag blader langs alle deelnemers op het beeldscherm zie ik bekenden en mensen die ik nog niet ken. Mensen met wie ik een deel van mijn psychosynthese reis ben gegaan, rijke en levens veranderende ontmoetingen. En ik zie nieuwe gezichten waarin ik hetzelfde verlangen voor ruimte voor de ziel zie.

Niet zweverig, juist heel persoonlijk en hier en nu

Toen in 2004 psychosynthese op mijn weg kwam, hoopte ik dat het transpersoonlijke niet te zweverig was. Ik was wel geïnteresseerd, maar had nog zo mijn bedenkingen. Jaren later weet ik dat werken met de ziel helemaal iet zweverig is, juist heel persoonlijk en in het hier en nu. Dat de aarde en de ether met elkaar verbonden zijn. De ziel die door mij in de wereld wil komen, heeft mijn aandacht, bewustzijn en lichaam nodig. Dat is waar mijn levensenergie van gaat stromen. Ruimte scheppen zodat de ziel zich kenbaar kan laten maken, hier en nu. Om een plek te creëren waar je de fluisteringen gaat horen, zodat je werkelijk kunt leven vanuit je ware natuur.

Terwijl ik luister naar Mia zie ik haar handen dansen door het scherm. Haar levensenergie, haar ziel stroomt letterlijk en figuurlijk door haar heen. Wat een magische start van het weekend was dat.

Maak ook tijd voor jouw ziel

Wil je ook tijd en ruimte maken voor jouw ziel, kom dan naar ons Kampvuur in 2024. Meer informatie vind je binnenkort op onze website.