Psychosynthese heeft van mij een liefdevollere mens en moeder gemaakt. Ik voel me ook gelukkiger. Ik kan mezelf omarmen, ook mijn schaduwkanten durf ik onder ogen te zien. Niemand is perfect. Ik ook niet en dat is oké. Dat besef is voor mij heel bevrijdend geweest.

De psychosynthese heeft de wonden die ik door jeugdtrauma’s was opgelopen geheeld. Stap voor stap heb ik de pijn bekeken, gevoeld en een nieuwe plek gegeven. Soms kom ik weer een moeilijk stuk tegen, maar mijn strategie is niet meer vluchten. Ik kan het aan. Met liefde voor mezelf.

Hierdoor sta ik stevig in mijn schoenen in mijn werk. Ik heb een pittige baan met veel verantwoordelijkheid en externe druk. Dat had ik niet aangekund zonder psychosynthese: echt niet. Ik heb (zelf)vertrouwen en daardoor kan ik ook vertrouwen geven aan mijn collega’s. Ik benader mijn collega’s vanuit het goede in de mens. Dat maakt alles veel plezieriger. We zijn samen aan de slag en dat doen we vanuit verbinding. Daardoor kan ik ook beter omgaan met tegenslag: ik weet wat belangrijk is.

Ik leef nu meer uit mijn potentie dan ooit te voren en het blijft groeien.